«Υπάρχει μία χώρα...με πλούσιες σοδειές και χλοερά λιβάδια, άφθονα και νωχελικά κοπάδια. Εκεί κατοικούν πληθυσμοί με πολλά πρόβατα και αγελάδες, πολυάριθμοι άνθρωποι, φυλές θνητών. Και εκεί, στην άκρη, βρίσκεται μια πόλη, η Δωδώνη. Και ο Δίας την αγάπησε και την έκανε το μαντείο του, φημισμένο ανάμεσα στους ανθρώπους.» Αυτή είναι η πιο παλιά αναφορά στη Δωδώνη και προέρχεται από τον ποιητή Ησίοδο, ο οποίος έζησε στα χρόνια του Ομήρου (κάπου στα 750-650 π.Χ.). Το μαντείο της Δωδώνης θεωρείται το αρχαιότερο της Ελλάδας και η φήμη του επισκιάστηκε από τους Δελφούς μόνο λόγω της μεγαλύτερης απόστασης από τις σπουδαιότερες πόλεις-κράτη της κλασικής περιόδου.