Το έργο αναπαριστά το πορτρέτο του νεαρού Κωνσταντίνου Μελά που κάθεται σε μια πολυθρόνα και κοιτάζει το θεατή. Στο πάνω μέρος της ξύλινης επιφάνειας εντοπίζουμε το περίγραμμα της πολυθρόνας με τα περίτεχνα σκαλιστά μοτίβα. Από κάτω συναντάμε μια σειρά από στρογγυλά καρφάκια που συγκρατούν το κόκκινο ύφασμα της πολυθρόνας και πλαισιώνουν τον εικονιζόμενο που βρίσκεται στο κέντρο της σύνθεσης. Έχει καστανά κοντά μαλλιά, καστανά μάτια και φοράει επίσημο ένδυμα. Εντοπίστε τα μάτια, τη μύτη, τα αυτιά, το στόμα και το πηγούνι του νεαρού. Κάτω από το πηγούνι βρίσκεται ο λευκός γιακάς του πουκαμίσου και ένας ακόμα τριγωνικός γιακάς που δένεται με φιόγκο στο κέντρο. Το αριστερό του χέρι ακουμπάει στο κάθισμα, ενώ στο δεξί κρατάει ένα ραβδόσχημο ξύλινο παιχνίδι. Αριστερά και δεξιά της καρέκλας, εντοπίζουμε τρεις παράλληλες οριζόντιες γραμμές από τον ξύλινο διάκοσμο του τοίχου. Ο νεαρός Κωνσταντίνος κάθεται σταυροπόδι με το δεξί του πόδι επάνω. Φοράει κοντό μπλε παντελόνι, άσπρες κάλτσες και μαύρα δετά μποτάκια. Δίπλα από τα πόδια του βρίσκονται τα σκαλιστά ξύλινα πόδια της πολυθρόνας. Κάτω δεξιά εγχάρακτες γραμμές αποτυπώνουν τα γεωμετρικά μοτίβα του χαλιού. Κάτω από την πολυθρόνα στο κέντρο περίπου συναντάμε ένα στρογγυλό αναποδογυρισμένο καπέλο με ένα λουλούδι στο εσωτερικό του. Κάτω αριστερά διακρίνουμε ένα μικρότερο ορθογώνιο αντικείμενο και ένα αναποδογυρισμένο ανοιχτό βιβλίο. Πρόκειται για το τεύχος του περιοδικού η “Διάπλασις των Παίδων”.