Το ενδιαφέρον για τη σιδηροδρομική σύνδεση της Αθήνας με το Λουτράκι χρονολογείται από το 1891, όταν η εταιρεία «Σιδηροδρόμων Πειραιώς-Αθηνών-Πελοποννήσου» (Σ.Π.Α.Π.) ζήτησε από την ελληνική κυβέρνηση την παραχώρηση των ιαματικών λουτρών της πόλης. Στόχος της εταιρείας ήταν η ανέγερση κτιρίου λουτρών και η επέκταση της σιδηροδρομικής γραμμής μέχρι εκεί. Το μεγάλο κόστος της κατασκευής, όμως, ανάγκασε τους Σ.Π.Α.Π. να περιοριστούν στη μεταφορά των επιβατών μέχρι τον Ισθμό, όπου τους παραλάμβαναν ιππήλατες άμαξες για το υπόλοιπο του ταξιδιού προς το Λουτράκι. Η ανέγερση του Καζίνο από την κυβέρνηση Βενιζέλου έπεισε την εταιρεία να δρομολογήσει τις περίφημες «αμαξοστοιχίες των γλεντζέδων» με τα πολυτελή βαγόνια για τους παίκτες του καζίνο. Τελικά η σιδηροδρομική γραμμή ολοκληρώθηκε το 1953 και διέσχιζε την παραλία της πόλης. Τον επόμενο χρόνο η γραμμή μετακινήθηκε στο εσωτερικό του Λουτρακίου, όπου και χτίστηκε ο σταθμός που λειτουργεί ως σήμερα.